|
Bayang magiliw,
Perlas ng silanganan,
Alab ng puso
Sa dibdib mo’y buhay.
Lupang hinirang,
Duyan ka ng magiting,
Sa manlulupig
Di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw,
May dilag ang tula
At awit sa paglayang minamahal.
Ang kislap ng watawat mo’y
Tagumpay na nagniningning;
Ang bituin at araw niya,
Kailan pa ma’y di magdidilim.
Lupa ng araw, ng luwalhati’t pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo;
Aming ligaya na ‘pag may mang-aapi,
Ang mamatay nang dahil sa ‘yo.
|
Land of the morning
Child of the sun returning
With fervor burning
Thee do our souls adore.
Land dear and holy
Cradle of noble heroes
Ne’er shall invaders
Trample thy sacred shores.
Ever within thy skies and through thy clouds
And o’er thy hills and seas
Do we behold the radiance feel the throb
Of glorious liberty.
Thy banner dear to all our heartsIts sun and stars alight
Oh, never shall its shining fields
Be dimmed by tyrants might!
Beautiful land of love, o land of light
In thine embrace ’tis rapture to lie
But it is glory ever, when thou art wronged
For us thy sons to suffer and die.
|
사랑스러운 땅이여,
동방의 진주여,
마음속의 열정은,
그대 가슴에 오래도록 살아 있으리.
선택받은 땅이여,
그대, 용감의 요람이여.
정복자 앞에서
그대는 항복하지 않으리.
바다와 산을 넘어,
공기와 푸른 하늘을 넘어,
사랑스러운 자유 속에서
시와 노래의 훌륭함을 찾으리라.
불타오르는 깃발은
승리를 빛나게 하고.
그대의 별과 태양은 희미하지만
영원하리라.
영광스럽고 사랑스러운 태양의 나라여,
그대 품 안에 천국이 있네
누군가 그대를 위협할 때,
이 목숨 기꺼이 그대에게 바치리라.
|